Είμαι κι εγώ μία από τους χιλιάδες ανθρώπους, που από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτό το κίνημα-ξύπνημα, βρέθηκα στην πλατεία της δικής μου πόλης, στον Λευκό Πύργο, νιώθοντας οργή για όλα αυτά που γίνονται για μας χωρίς εμάς, αλλά παράλληλα απίστευτη χαρά που επιτέλους τόσοι πολλοί άνθρωποι, θελήσαμε αυθόρμητα να κάνουμε κάτι γι’αυτό, να πάρουμε τη ζωή μας και τις αποφάσεις γι’αυτήν στα χέρια μας.
Πριν απο λίγες μέρες, κατέβηκα στην Αθήνα και φυσικά πήγα στο Σύνταγμα, όπου τα συναισθήματα γιγαντώθηκαν, μιας και ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος, κι ένιωσα ότι εδώ πραγματικά αυτές τις μέρες χτυπάει η καρδιά όλης της Ελλάδας.
Σήμερα, για άλλη μια φορά, ήμουν εκεί. Επιστρέφοντας, διάβασα το κείμενο του φίλου pterarhos «Δεν θα περάσει», και σκεφτόμουν πόσο δίκαιο έχει για τον μονόδρομο που μας προσφέρουν σαν λύση-καταδίκη. Πραγματικά, μόνο μονόδρομος δεν είναι, αφού πολύ απλά θα μπορούσε να λυθεί το όλο πρόβλημα, αν ήθελαν στ’αλήθεια να το λύσουν. Θυμήθηκα λοιπόν, ένα βιντεάκι που είδα, και που πιθανότατα πολλοί από εσάς έχετε ήδη δει και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.
Εκπεμπω S.O.S 